Nieuwsbrief April 2018

Wat blijft uiteindelijk echt voor altijd bestaan, wat is werkelijk belangrijk? De meeste dingen zullen snel voorbij gaan, alle frustraties zoals kapotte voertuigen, zieke dieren, cash flow problemen, werkdruk… Wanneer het allemaal vervaagt, blijven we over met elkaar, met relaties/ de verhouding met de mensen om ons heen. En dat is waar het deze maand over ging – veel werk dat moest blijven wachten voor relaties. Zij zijn onmisbaar voor ons, omdat dit is hoe wij mensen kunnen overtuigen dat Jezus niet alleen een activiteit is op de zondagochtenden, maar Iemand die ons beïnvloedt op vrijdagavond, of die ons taalgebruik in het verkeer op dinsdag rond lunchtijd beïnvloedt.

Carl fronst, omdat dit klinkt alsof hij niets deed, wat niet waar is. Hij heeft eindelijk onze omheining gemaakt, of in elk geval het grootste deel ervan. We hebben veel van onze gewassen verloren door de geiten van onze buren. Evenals mijn zorgvuldig geplaatste schaduwbomen. En we hebben veel ossen van iemand gevoed, ongepland… Dus hopelijk bevordert dit ook onze relaties J. In Zambia is het niet de verantwoordelijkheid van de boer om zijn dieren onder controle te houden, zij zijn vrij. Het is jóuw verantwoordelijkheid om je gewassen veilig te houden. Hope Builders Ministries sprong in om ons financieel te helpen. Bedankt!!

Ik beloofde jullie om een aantal van de buren te introduceren, die betrokken zijn het project. James Moonga is Carls rechterhand. Sinds we zijn gekomen, zijn de twee onafscheidelijk. James spreekt voortreffelijk Engels, wat niet gewoon is hier. En hij heeft een snel begrip van wat er van hem verwacht wordt. Hij is verantwoordelijk voor de groentetuinen, en is opgegroeid met een vader die hem leerde over de verschillende ziekten waar planten in de tropen last van hebben. Hij herkent ziekten erg snel en komt met oplossingen. Ook komt hij vaak om met mij te zitten, en zegt: “Madame… (standaard term voor getrouwde vrouwen), waarom zegt de Bijbel….?” Of “Carl, waarom doen mensen … Wat worden wij verondersteld te geloven?”. Hij is een van de weinige mannen die weigert een tweede vrouw te nemen, en we wachten allemaal vol verwachting op de geboorte van hun derde kind in september. Onze kinderen hebben al uren met hem zitten kletsen, waarbij ze hem in één van hun grappen proberen te laten trappen of hem de nieuwste nieuwigheidjes die ze geleerd hebben uitleggen. “Oom James, wist u dat er verkeerslichten zijn die je aan zien komen en dan van kleur veranderen? Oom James, wist u dat er in de oceaan vissen zijn zo groot als een auto?...” Hij is voor ons een zegen, en het mooiste van onze relatie: hij vertrouwt ons en probeert alles wat Carl hem leert.
Hij maakt deel uit van de Zevendedags Adventisten (net als iedereen rondom ons), en vanwege de levens van de leiders die niet laten zien wat ze onderwijzen (hypocrisie), wil hij graag geestelijke zaken met ons bespreken.

De groenten zijn zo goed afgenomen! Carl plant groenten in het verkeerde seizoen (bijvoorbeeld bloemkool in de zomer) en ze haalden de oogst. De mensen kopen ze zo snel als hij kan produceren J. Vele ochtenden laadt hij zijn truck vol en gaat eropuit voor een afleverronde. Dit is ook een kans voor ‘ministry’: voedsel wanneer mensen in nood zijn, rustige gesprekken, een open deur om in de huizen en levens van de mensen te komen. (Onze huidige truck staat op het punt om in stukjes te vallen, als gevolg van de slechte wegen en de afstanden die we moeten afleggen, dus Hope Builders Ministries is op dit moment fondsen aan het werven voor een nieuw voertuig. Als u geïnteresseerd ben om hieraan bij te dragen: www.hbmin.org.)

Deze maand hadden we weer onze jaarlijkse triathlon. Carl en de jongens deden het allemaal erg goed in hun verschillende categorieën. Dit gaf ons een compleet andere manier om mensen te ontmoeten. Er is een specifiek stel, dat lid was van onze kerk, maar weggevallen is en dat buitengewoon is in sport. Carls deelname opent langzaam deuren voor ons om weer vertrouwen met hen op te bouwen. Spannend!

Toen ik begon, wist ik niet wat ik zou schrijven, maar nu heb ik nog steeds veel te zeggen. Ik zal wat bewaren voor de komende maand. Laatste punt is dat we God willen danken voor Simons zesde verjaardag! We maakten er een combinatiefeestje van met de beste vriendjes van onze kinderen. Een verjaardag- en afscheidsfeestje. We zijn naar een speciaal speelpark geweest, waar heel veel dingen te doen waar die de kinderen niet verwacht hadden ooit te ervaren. Het was erg bijzonder.

Ik zal een aantal extra foto’s invoegen. Op één ervan ziet u onze nieuwe hond, Sasha.

Totdat we elkaar weer mogen zien of spreken, wens ik jullie toe dat jullie eeuwigdurende schat in de hemel mag groeien.

Gods zegen!

Marktplaats
Wij zijn dankbaar en vooral verwonderd over hoe goed de verkoop van spullen via Marktplaats loopt. Meerdere keren per week kunnen er pakjes op de post of naar het postkantoor gebracht worden. Wij willen in het bijzonder die mensen bedanken die Jeanet voorzien hebben van een grote voorraad spullen om op Marktplaats te verkopen. Op Koningsdag hoopt ze ook aanwezig te zijn op de grote rommelmarkt in IJsselmuiden. U bent van harte welkom om langs te komen (en te kopen :D). Ook spullen zijn nog steeds van harte welkom. Neem gerust contact op via 06-36055495.
Wilt u een kijkje nemen in onze 'rommelshop' dan kan dat. De shop is te vinden via: https://www.marktplaats.nl/verkopers/13174926.html.

Quote of the month: Good fences make good neighbours.

Newsletter April 2018

Everlasting- what really exists forever, what is really important? Most things will soon pass, all frustrations such as broken vehicles, sick animals, cash flow problems, work pressure…. When it all fades, we are left with each other, with relationships. And this is what this month has been about- lots of work that needed to wait for relationships. They are crucial to us- because this is how we can convince people that Jesus is not an activity on Sunday mornings, but a Someone that influences us on Friday night, or influence our speech in traffic Tuesday lunch time.

Carl frowns, because that makes it sound like he did nothing, which is not true. He finally got our fence up, well most of it. We have lost many crops to the neighbours’ goats, as well as my carefully planted shade trees. We fed many a person’s oxen on our maize, unplanned. So, hopefully, this will help with our relationships too. In the culture in Zambia, it is not the responsibility of the farmer to keep his animals under control, they are free, and it is your responsibility to keep your crop safe. Hope Builders Ministries jumped in with funds to help us out, thank you!!

I promised to introduce you to some of these neighbours, who are involved with the project. James Moonga is Carl’s right hand man. Since we came, the two have been inseparable. James speaks excellent English, which is not common, and he has a quick understanding of what is expected of him. He is responsible for the vegetable gardens, and has grown up learning from his own father about the different diseases that plague plants in the tropics. He spots them early and comes with solutions. He also often comes to sit with me, and then he says: “Madam (standard term for married woman), why does the Bible say …..? Carl, why do people do …….? What are we supposed to believe?” He is one of the only men that refuses to take a second wife, and we are all eagerly awaiting the birth of their third child in September. Our children sit talking with him for hours, trying to catch him with their newest joke or explaining the newest novelty they have learned about- like, “Uncle James, did you know there are traffic lights that can see you coming and then change colour? Uncle James, did you know there are fish in the ocean with heads as big as a car?....” He has been a blessing to us, and the beauty of our relationship, he trust us, and tries everything Carl teaches him. He is part of the Seventh Day Adventist Church (like everyone around us), and yet because of the leaders lives not reflecting what they teach (hypocrisy), he is willing to discuss spiritual matters with us.

The vegetables have taken off so well. Carl is growing vegetables in the wrong season (for instance cauliflower in the summer) and yet they bear a harvest, and the people buy as fast as he can produce. Many mornings, he loads the truck full and goes off for a round of deliveries. This too has become a ministry opportunity- food when people are in trouble, quiet conversations, an open door into people’s houses and lives. (Our current truck is about to fall into small pieces due to the bad roads and the distances we do, so Hope Builders Ministries is currently fundraising for a new vehicle if you would be interested in contributing- www.hbmin.org)

It was also our annual triathlon this month. Carl and the boys all did very well in their different categories. This gives us a completely different set of shoulders to rub with. There is a specific couple, who use to be part of our church, but fell away, who are extremely into sports. And Carl’s participation, is slowly opening doors for us to build trust with them. Exciting!

I didn’t know what to write when I started, and now I still have so much to say. I will keep some for next month. Last thing, is just that we thank God for Simon’s 6^th birthday. We made it a combination birthday with farewell for our children’s best friends. So, we went to a special play park, there were things many of the children never get to experience, it was very special.

I will include a few extra pictures. One of them shows our new dog, Sasha. Till, we meet again, may your everlasting treasure in Heaven increase.

Blessings,