I don’t know if anyone’s seen the movie
Madagaskar 2. We have, it’s one of our two children’s movies. There is a big
haired lion that wants to take over the head of the pribe, just because he
likes to have people listen and do what he says. I don’t know who wrote the
story, but he obviously had some idea of Africa. At least he knew the
generalizations. Unfortunately these generalizations are often based on true
events.
Het is al weer een tijdje
geleden dat we iets van ons hebben laten horen. Omdat ik vanmorgen op de kinderen
moet “passen” heb ik de tijd om een nieuwsbrief te vertalen. Vaak ben ik in de
avonden te moe om nog te vertalen.
We started April with a good two weeks “down
South” as they say here (in South Africa). We tried to stock up on necessary
supplies, since it is soooooo much cheaper. It included things like drip
irrigation. So the vehicle was jam packed when we came back. There were some
heavy rains down in Pretoria, where our belongings are stored, so we had some damage,
and tried to bring as much of our “valuables” with. Unfortunately, we did not
expect this, thus did not have enough space. It might be necessary later this
year for Carl to go again, since we left our computer there for repairs also.
All and all we were thankful to arrive home,
finding everything in good condition. But what did happen is that while we were
gone, the headmen in the surrounding area called in the pastor who organized
the piece of land we are on, to answer some questions. The situation is too
complex to try and explain, several issues running parallel. Most of it came
down to the fact that the community did not feel that they were consulted
adequately on the use of the land. They had other plans for the building we are
in. The mistake lay at the door of the traditional councilor of the area, but
this had to be established. He had therefore since been removed from his
position. Other people unfortunately also got the boot, in a up to now covert
power struggle.
Twee maanden terug waren we op
weg naar Zuid Afrika. Ilne’s familie uit Amerika hadden de mogelijkheid om
allemaal naar Z.A. te komen. Voor ons een reis van 1700km door Botswana naar
beneden. Gelukkig is de weg goed. We hebben ruim een kleine twee weken met
elkaar kunnen optrekken. De kinderen hebben heerlijk met elkaar gespeeld.
Tegelijkertijd konden we een aantal goederen kopen wat zoveel goedkoper is in
het zuiden. Een deel van onze huisraad staat nog in een garage in Pretoria.
Ongelukkig was er een lek in het dak, en heeft veel schade aangericht in de
electrische goederen. We proberen nu om zoveel mogelijk goederen mee te nemen
naar Zambia. Misschien gaat Carl later
dit jaar nog een keer down south.
For a few weeks we were caught in the middle,
but I think by keeping down we are now out of the firing line. It was a good
exercise though. It was, as many of you know, not our first land issue in
Africa. The temptation was to feel frustrated with people’s inability to think
further than today, to feel self-pity, to even feel angry. But instead God
blessed us with an overpowering peace that He IS IN CONTROL. His Will shall be
done, and He will take care of us.
We did for a while not go further with any
permanent work on the land, things we could lose if we were thrown off, but
have since decided to continue in faith. God brought us here, and He will not
allow us to be moved unless it is His Will.
Na drie weken op pad te zijn
geweest waren we blij om weer thuis te zijn. Alles in goede conditie. Behalve
dat er in de gemeenschap een aantal klachten waren over onze grond. Een van de
buurmannen heeft geklaagd dat er een grenspaaltje nu op zijn erf stond. Toen
volgden er enkele vergaderingen met de hele gemeenschap en iemand van de
plaatselijke regering (het land behoort aan iedereen maar nu we het registreren
wordt het een prive stuk land). Een heel gedoe waar verschillende dingen door
elkaar gehaald werden. Van de
organisatie zijn kant was het meeste op de juiste manier gedaan maar een leider
in de gemeenschap heeft zijn plichten verzuimd. De meeste mensen zijn blij met
ons. Na de vergaderingen moesten al de hoofdmannen uit de gemeenschap bij de
chief komen. Hij was het die ons het land gegeven had en is waarschijnlijk niet
zo blij geweest met al deze consternatie. Hij heeft toen de hoofdmannen die
moeilijkheden gaven de laan uitgestuurd.
Al met al even een tijd waarin
er veel gedachtes in je opkomen. We weten dat God dit stuk land voor de
organisatie heeft voorzien. De duivel heeft geprobeerd onrust te zaaien maar
zijn plannen zijn in de kiem gesmoord. God is in controle van alles en Zijn wil
zal geschieden.
So, back to normal life. The harvests are in- looking
well. Everything was on very small scale, as is the plan. So, the value is not
in money, but in the amount of people that can be effectively served on a small
piece of land. The night after everything was from the field, unexpected rain
fell. The next morning I got stuck in the mud for the third time this season. I
had slipped until I was sideways across the road, and there I could not get out
of. At least I’ve always gotten stuck within walking distance from home;)
Shelling maiza
Met onze naaste buurman hebben
we ook tomaten geplant en die beginnen nu rijp te worden. Helaas is de prijs nu
op zijn laagste maar ook hier hebben al
veel kunnen leren. Hopelijk is de opbrengst groot genoeg om de kosten te kunnen
dekken. We hopen dat we de volgende oogst beter als we op een ander tijdstip
hopen te planten.
Tomatoes growing well
De meeste van de mensen zijn
erg positief dat we hier verblijven en verschillende mensen kwamen naar ons toe
om ons te bemoedigen. We krijgen ook meer kansen om mensen te dienen en beter
te leren kennen. We hadden het voetbal
team hier een job gegeven in ruil voor twee doelen. In de eerste wedstrijd was
het meteen al raak. Nee geen doelpunten maar twee mensen met een gebroken voet
(wat later in het ziekenhuis werd vastgesteld) gelukkig voor hen moesten we
naar het dorp toe de volgende dag en konden we hen een lift geven. Op dit moment helpt Ilne een moeder met een
tien maanden oude baby die doof en gedeeltelijk blind is en 4,5 kilo weegt. Ze
gaat met de moeder naar het ziekenhuis voor hulp.
We are now busy laying the next drip irrigation
so that we can also produce a crop in the dry season. The weather is changing,
my new word in Tonga is ‘impeo’- it is cold. Never thought I would need it. But
we will probably never see frost, thus it is possible to do a good winter crop.
We are also continuously working on getting more water, more effectively. Our
electric system also had a boost thanks to a special donation, thus we will
probably soon have a fridge, and even a freezer! This will make it possible to
keep our vegetables for longer time.
Ondertussen zijn we verder
gegaan met de werkzaamheden op het land . We besloten dit in geloof te doen.
De mais is geoogst. De oogst was ongeveer 250
kg waar we als we de volle oogst zouden hebben een 800kg van het stukje land
kunnen krijgen. Een deel is echter voortijdig geoogst door de termieten die
vocht nodig hadden en dan de stengels doorgeknaagd hadden. En verder de verschillende bemesting wat we hebben
toegepast was er verschil in kolf grotes. Twee van de drie mensen waar ik dit
project me samen heb gedoen hebben de verschillen gezien. Deze verschillen
hebben we gediscusieerd wat ons meer inzichten geven om een betere oogst te
kunnen krijgen.
Carl will also soon start working on the
chicken house. This is something we held back on since we were not sure of the
outcome of the whole dispute. But now we will start building. I can not wait to
start fetching fresh eggs in the morning!
Verder hopen we nu met een
kippenhok te starten. We gebruiken hiervoor een deel van oude fundaties van
oude klaslokalen. Op dit moment dus nog erg bezig met de opbouw van de plek. We
hebben onder andere een zegen ontvangen voor een groter solar systeem. We hopen
dat we nu de juiste instaltatie hebben, en dat we onze koelkast dagelijks
kunnen gebruiken plus een diepvries dat een groot aantal ritten naar het dorp
toe zal schelen.
The chicken house will be built on an old foundation
Further more, this whole drama of cause has a
spiritual side. Are we annoying the enemy? Seems so. Great. But will you please
not forget to pray for us. We do need it daily.
We have also been blessed by all this to have a
lot of meaningful conversations. A lot of people came to encourage us, and even
the most unexpected people spoke up at the meetings in our favour. We pray that
God will get the glory in all this! And we pray that we can continue to build
on the foundations that have now been laid. I wrote last time about the
building of bridges. This last month has seen a lot of bridges being build, and
that is great.
Especially on the medical side, we are seeing
more and more opportunities to serve. One more comical example was our first
soccer match (I wrote a blog about the poles). I had to bite my mouth to not
laugh sometimes. The girls sing the funniest songs, and halfway through the
game the referee threw down his whistle and said they must find themselves a
new referee, he quits. Anyway, I turned into the medical team just before the
end of the game, and our village was left with two men in casts by the next
day. But don’t worry, they are tough down here. The one was back behind his
oxen plowing by the next week;)
So, we greet you in the Name of our Lord Jesus
Christ, and together thank Him that His grace is enough, every single day.
Aan alles komt een eind. Zo
aan deze nieuwsbrief. Dank voor alle ondersteuning op welke manier dan ook.
Blijf voor ons bidden dat we een licht mogen wezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten