Wow, how
time just passes by. We’ve been quiet for too long. How can we ever be silent
about a God who loves us, shows us grace, is good to us and gives us hope and
life.
Wooow, de tijd vliegt voorbij. De hoogste tijd om iets van
ons te laten horen. Want hoe kunnen we stil blijven met God die lief voor ons
is. Die genadig voor ons is, Die goed voor ons is. Die ons Hoop schenkt en
leven.
We’ve been
home together now for almost 8 weeks, and we still appreciate every moment. We
also love and appreciate the fact that we can watch Isabel grow and develop so
well. It is truly amazing to behold the difference. It warms out hearts so very
much.
Want we zijn alweer heel wat weken samen thuis. Met een kind
wat ontwikkeld en groeit. Dank u Here! Het was Zijn genade dat op het laatste
moment de dokter niet zeker was dat de ingewanden recht zaten. Dit na een
kijkoperatie bevestigt werd en dat er een operatie gemaakt is om alles op de
rechte plek terug te zetten in Isabel’s maag. Een situatie die levensbedreigend
kon zijn als ingewanden gedraaid zouden worden als het onopgemerkt was geweest.
Alles op de juiste tijd. Geduld is een vrucht van de Geest en we moeten dat
leren. Bid en wacht. Al met al is Ilne
2,5 maand in Zuid Afrika geweest. Voor de Zuid Afrikaanse papieren wachten we
nog steeds. Gelukkig konden we het Nederlandse paspoort krijgen om terug te
komen. We danken de Heere voor zijn
leiding en voorziening. Na onze noodkreet mochten we vele giften ontvangen*. We
zagen het lichaam van Christus reageren op een nood.
Ilne and
Isabel came back to a few guests from America. A couple from Tenessee stayed
with us, with some extra insight into farming techniques. They use plastic to
cover the ridges that keeps the moisture in the ground- moisture that is
provided with a dripline under the plastic – and stops weeds from growing.
Unfortunately the quality of plastic here is not quite the same as in the
states, so the plastic just about disintegrated. So, we are trying to simulate
the same conditions with maize rests. We also need to fence this area.
Een week nadat Ilne en Isabel terug kwamen kregen we een
aantal gasten uit America ons geholpen hebben met systeem voor het planten van
groenten onder plastic. Dit houdt het water vast en bemesting wordt door een
drup lijn toegediend. Het werkt ook onkruid tegen. Helaas is de afrikaanse zon
een beetje meer intensief voor plastic als in amerika plus de kwaliteit is niet
zo goed. Verder zijn er een aantal loslopende koeien over gelopen en de honden
wat het plasic kapot maakte. Ik heb nu twee rijen afgedekt met mais
overblijfsel, wat het zelfde effect moet geven. Ik zal nu nog een afrastering
moeten plaatsen om de geiten weg te houden.
The visit
and our resent adventures helped us to refocus on our calling. A lot of our
energy goes into maintaining the project, and we sometimes forget to lift our
eyes to the future, and where we are suppose to go. Now, we took a deep breath,
and feel renewed in our plans and motivation. We love being here where we are,
but we need to not get bogged down. So, we hope to soon be visiting some of the
projects we would like to work with, in order to stimulate self-sufficiency. We
have just had our 5 yearly general elections in Zambia, and it did not go very
well, so the political situation has been quite tense. We are just hanging on,
to make sure we don’t get stuck somewhere in the rest of Zambia because of
unhappy people.
I, Carl, am
reading a very good book, “When Hurting helps”, and it makes me think in many
ways. One of the things I appreciate, is the definition of poverty. It comes
down to the fact that poverty is far from material lack only. It is a breach in
one of our primary relationships. Poverty can also include loneliness, if we
are no longer in relationship with our neighbours, or a low self esteem if we
are not in the correct relationship with ourselves. But ultimately it comes
back to not begin in the correct relationship with God. If the relationship
with God, and ourselves, and others are in good shape, then we can be the
riches person in the world without any material wealth. Like Paul.
We’ve also had Ilne’s Mom on a visit, always nice
when she comes around. Our fruit trees are starting to bear their first fruit.
We added two rooms for the children to sleep in, and a schoolroom since Tim
started with school, and the garden is also slowly taking on shape. So, little
by little things
Een ander iets van dit bezoek was dat het onze roeping weer
onder de aandacht heeft gebracht. We genieten ontzettend veel van ons plekje
waar we wonen en werken. We zijn weer vernieuwd in ons denken en hopen
binnenkort langs een aantal projecten te gaan in Zambia. En waar mogelijk te
helpen meedenken om zelf voorziening te bevorderen. Ik ben momenteel boek aan
het lezen met de titel “When helping hurts”. Dit geeft vele nieuwe inzichten op
verschillende gebieden. Onder andere over armoede. De definitie van armoede is
een verbreekt of slechte relatie. Armoede is niet alleen materialistisch. Het
kan ook eenzaamheid zijn. Of een laag zelfbeeld. In zekere zin komt het altijd
neer op de relatie met God. Om het andersom te stellen. Als je weet wie je bent
in Christus en leeft in een ware relatie hoef je niks te hebben, maar kun je je
de rijkste persoon op aarde wezen in alle opzichten (zoals de apostel Paulus).
Daarna hadden we nog een week gezelschap van Ilne’s moeder,
wat lekker ontspannend was. We zijn bijna op het punt waar we de vruchten van
werk kunnen eten. (Het planten van vruchten bomen. De groei komt van God) Zo
stukje bij beetje gaan we voort met het ontwikkelen van de plek en het bouwen
van relaties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten