"But as for me and my household, we will serve the Lord." (Joshua 24:15b)

maandag 5 februari 2018

Nieuwbrief Feb 2018

Een paar weken geleden reed ik naar Livingstone, ongeveer 400 km. vanaf hier, om Jeanet naar het vliegveld te brengen. Onderweg worstelde ik erg met de auto, het was alsof de auto een eigen wil had en z’n eigen pas koos. Een vriendelijke man bij een autogarage vertelde me dat ik de auto moest laten uitlijnen voor ik terug naar huis zou rijden, opnieuw 400 km. Dus in Livingstone bracht ik mijn auto bij een garage, maar bij terugkomst werd mij verteld: “Madam, your suspension, he is sick.” De wielophanging van de auto bleek kapot. Het bleek niet zo slim geweest te zijn om 400 km. te rijden met een ‘sick suspension’. Dus ik heb eerst God gedankt voor mijn bescherming over ons twee. Maar ten tweede werd ik enkele dagen later zelf enorm bepaald bij een stuk wat we lazen tijdens onze Bijbelstudie:

“Berouw is als een ‘ziel-uitlijning’. Het laat je ziel een zucht van verlichting slaken. Het is ziel-verfrissend om in een rechte lijn met God te zijn… Je kunt niet herstellen/genezen todat je je meer bezighoudt met goed zijn, dan dat je je bezighoudt met er mooi uitzien.” (In: ‘Soul care’ door Dr. Rob Reimer)

Soms moeten we onze ziel kalmeren, en zeker maken dat we op die weg zijn. In het begin van januari zijn we een kort weekend weg geweest, ook om weer rustig te worden. Weg van constant proberen problemen op te lossen en de ‘rommel’ op te ruimen. En het was goed. We hebben genoten van de rust, van de natuur, en ’s avonds van de vuurvliegjes en de prachtige sterrenhemel. De kinderen hadden groot plezier in het zwembad met de vriendjes die ze daar hebben. Vooral Isabel was helemaal in haar element in het water J.
We hadden een heel speciaal moment toen we Rashelle’s verzoek om gedoopt te worden inwilligden. Eén van de Grote Momenten in het leven, die alle problemen, uitdagingen en rompslomp in perspectief zet. Wat is belangrijker dan de Geestelijke Gezondheid van onze kinderen?
 Ondertussen was de lichamelijke gezondheid in Zambia in gevaar. In de hoofdstad Lusaka was een uitbraak van cholera. Meer dan 1000 gevallen zijn gediagnostiseerd, en voor zover ik nu weet zijn er 49 mensen overleden. Alle scholen en kerken in de hoofdstad waren gesloten (let wel, voetbal- en nachtclubs mochten ongestoord verder gaan). Iedereen werd er in betrokken. Het leger maakte de straten schoon, waarbij ze alle straatverkopers verwijderden. Het is zo’n plezier om er nu te rijden, terwijl je je tegelijkertijd realiseert dat deze mensen hun levensonderhoud weer nodig hebben. 
Hopelijk gaat de regering door met deze goede intenties. Vandaag, 22 januari, zijn de scholen weer open gegaan. Dus ik denk dat het ergste geweest is.
Het is zo mooi om in een land te zijn dat zichzelf ziet als een christelijk volk. Hun antwoord op de crisis was een drie dagen vasten en bidden. Zambia is een land met veel corruptie, maar er zijn ook mooie mensen met prachtige harten.

Het laatste verhaal gaat over onze groeiende dierentuin. Tim is een konijnenfokkerij gestart, voor het vlees. Om eerlijk te zijn, weet ik niet of wij snel een konijn zullen slachten. We zullen ze levend moeten verkopen, ik kan niets eten wat een naam heeft. J
En tegen de tijd dat jullie deze nieuwsbrief ontvangen, heeft Rashelle als het goed is een aantal kippen gekregen voor haar verjaardag. Onze veestapel breidt zich dus langzaam maar zeker uit.

Ons leven is druk, en rommelig, en met veel ups en downs. Maar we zijn gelukkig, gezegend en deel van een eeuwige familie. Veel zegen,


Geen opmerkingen:

Een reactie posten