But I cen tell you that it is not a party in the park. Even if everyone helps:
Sommige mensen zeggen dat verhuizen zo stressvol is als scheiden. Ik raad dat dat een beetje aan de groote van je huis ook ligt, maar in elk geval is het geen feestje, zelfs als iedereen helpt!
Sommige om in te pakken....
....en sommige om uit te pakken.
We thank God that our belongings have now safely been moved to Pretoria. And our house is ready for handover. Our car is also almost gone. So soon we will be burdened only by one suitcase each. Glorious.
We danken God dat onze spullen nu veilig in pretoria zijn aangekomen, en dat ons huis schoon is om opgeleverdt te worden aan de volgende huurders.
But apart from STUFF, there are also the people, and this is the harder part. Our fairwell's from the adults and the children at Goeie Hoop have passed. And we were amazed by the effort people have gone to. Tonight we will still greet our cellgroup, that is the last goodbye 'party'. Then it is just a friend here and there.
Daarnast is het natuurlijk een tijd van afscheid nemen, dat is moeilijker. Van de kinderen en volwassenen bij Goeie hoop. We hadden een "feestje" met de volwassenen, een met de kinderen, een in de kerk en een van onze bijbelstudie groep en dan nog andere losse vrienden.
Voor de kinderen had Carl een slideshow gemaakt met een heleboel foto's van de laatste drie jaar.
Then we had some cake:
En daarna hadden we cake en drinken
(De jongen op de voorgrond zit al recht om de overblijfsel van de kleintjes over te nemen)
Onze collega's houden de kinderen in de gaten terwijl die een drama stukje doen.
Deze jonge dame speelt Ilne op een nogal dramatische manier
Here are our Dutch colleagues:
Samen met de Nederlandse vrijwilligers
While saying goodbye never is easy: we have one Hope. That as children of God, we will meet again.
Om tot ziens te zeggen is niet makkelijk, maar als we hoop hebben als kinderen van God dan zullen we weerzien.
