The Big fish

This is the fish my husband will be talking about on out 50th wedding anniversary. By that time, it might be the biggest fish ever caught. We visited Kariba lake a few weekends ago with some friends from church. It is not far from where we are. They are serious fishermen and -women, so we joined the fun. (Well, we means the children and Carl, I refuse to touch and break worms in half and then string them on a hook.)

Dit is de vis waar mijn echtgenoot op zijn 50 ste verjaarag over zal praten (D.V.) Bij die tij zal het waarschijlijk de grootste vis zijn die ooit gevangen is in het kariba meer. We waren daar een paar weken geleden met vrienden van de kerk. Hun zijn serieuze vissers en carl sloot bij hun aan voor het plezier en de kinderen. Ilne griezelt van de worm die aan het haakje moet dus zij niet.

When you see Carl next, ask him to tell you about this fish. He does not mind having to tell the story;)

Als je carl ooit mocht zien vraag hem gerust om over de vis te vertellen. Het zal het met plezier doen.

Newsletter May 2014/ Nieuwsbrief Mei 2014

I don’t know if anyone’s seen the movie Madagaskar 2. We have, it’s one of our two children’s movies. There is a big haired lion that wants to take over the head of the pribe, just because he likes to have people listen and do what he says. I don’t know who wrote the story, but he obviously had some idea of Africa. At least he knew the generalizations. Unfortunately these generalizations are often based on true events.

Het is al weer een tijdje geleden dat we iets van ons hebben laten horen. Omdat ik vanmorgen op de kinderen moet “passen” heb ik de tijd om een nieuwsbrief te vertalen. Vaak ben ik in de avonden te moe om nog te vertalen.

We started April with a good two weeks “down South” as they say here (in South Africa). We tried to stock up on necessary supplies, since it is soooooo much cheaper. It included things like drip irrigation. So the vehicle was jam packed when we came back. There were some heavy rains down in Pretoria, where our belongings are stored, so we had some damage, and tried to bring as much of our “valuables” with. Unfortunately, we did not expect this, thus did not have enough space. It might be necessary later this year for Carl to go again, since we left our computer there for repairs also. 

Twee maanden terug waren we op weg naar Zuid Afrika. Ilne’s familie uit Amerika hadden de mogelijkheid om allemaal naar Z.A. te komen. Voor ons een reis van 1700km door Botswana naar beneden. Gelukkig is de weg goed. We hebben ruim een kleine twee weken met elkaar kunnen optrekken. De kinderen hebben heerlijk met elkaar gespeeld. Tegelijkertijd konden we een aantal goederen kopen wat zoveel goedkoper is in het zuiden. Een deel van onze huisraad staat nog in een garage in Pretoria. Ongelukkig was er een lek in het dak, en heeft veel schade aangericht in de electrische goederen. We proberen nu om zoveel mogelijk goederen mee te nemen naar Zambia.  Misschien gaat Carl later dit jaar nog een keer down south.

All and all we were thankful to arrive home, finding everything in good condition. But what did happen is that while we were gone, the headmen in the surrounding area called in the pastor who organized the piece of land we are on, to answer some questions. The situation is too complex to try and explain, several issues running parallel. Most of it came down to the fact that the community did not feel that they were consulted adequately on the use of the land. They had other plans for the building we are in. The mistake lay at the door of the traditional councilor of the area, but this had to be established. He had therefore since been removed from his position. Other people unfortunately also got the boot, in a up to now covert power struggle.

 

For a few weeks we were caught in the middle, but I think by keeping down we are now out of the firing line. It was a good exercise though. It was, as many of you know, not our first land issue in Africa. The temptation was to feel frustrated with people’s inability to think further than today, to feel self-pity, to even feel angry. But instead God blessed us with an overpowering peace that He IS IN CONTROL. His Will shall be done, and He will take care of us.

We did for a while not go further with any permanent work on the land, things we could lose if we were thrown off, but have since decided to continue in faith. God brought us here, and He will not allow us to be moved unless it is His Will.

Na drie weken op pad te zijn geweest waren we blij om weer thuis te zijn. Alles in goede conditie. Behalve dat er in de gemeenschap een aantal klachten waren over onze grond. Een van de buurmannen heeft geklaagd dat er een grenspaaltje nu op zijn erf stond. Toen volgden er enkele vergaderingen met de hele gemeenschap en iemand van de plaatselijke regering (het land behoort aan iedereen maar nu we het registreren wordt het een prive stuk land). Een heel gedoe waar verschillende dingen door elkaar gehaald werden.  Van de organisatie zijn kant was het meeste op de juiste manier gedaan maar een leider in de gemeenschap heeft zijn plichten verzuimd. De meeste mensen zijn blij met ons. Na de vergaderingen moesten al de hoofdmannen uit de gemeenschap bij de chief komen. Hij was het die ons het land gegeven had en is waarschijnlijk niet zo blij geweest met al deze consternatie. Hij heeft toen de hoofdmannen die moeilijkheden gaven de laan uitgestuurd.

Al met al even een tijd waarin er veel gedachtes in je opkomen. We weten dat God dit stuk land voor de organisatie heeft voorzien. De duivel heeft geprobeerd onrust te zaaien maar zijn plannen zijn in de kiem gesmoord. God is in controle van alles en Zijn wil zal geschieden.

So, back to normal life. The harvests are in- looking well. Everything was on very small scale, as is the plan. So, the value is not in money, but in the amount of people that can be effectively served on a small piece of land. The night after everything was from the field, unexpected rain fell. The next morning I got stuck in the mud for the third time this season. I had slipped until I was sideways across the road, and there I could not get out of. At least I’ve always gotten stuck within walking distance from home;)

Shelling maiza

 

Met onze naaste buurman hebben we ook tomaten geplant en die beginnen nu rijp te worden. Helaas is de prijs nu op zijn  laagste maar ook hier hebben al veel kunnen leren. Hopelijk is de opbrengst groot genoeg om de kosten te kunnen dekken. We hopen dat we de volgende oogst beter als we op een ander tijdstip hopen te planten.

                                                             Tomatoes growing well

De meeste van de mensen zijn erg positief dat we hier verblijven en verschillende mensen kwamen naar ons toe om ons te bemoedigen. We krijgen ook meer kansen om mensen te dienen en beter te leren kennen.  We hadden het voetbal team hier een job gegeven in ruil voor twee doelen. In de eerste wedstrijd was het meteen al raak. Nee geen doelpunten maar twee mensen met een gebroken voet (wat later in het ziekenhuis werd vastgesteld) gelukkig voor hen moesten we naar het dorp toe de volgende dag en konden we hen een lift geven.  Op dit moment helpt Ilne een moeder met een tien maanden oude baby die doof en gedeeltelijk blind is en 4,5 kilo weegt. Ze gaat met de moeder naar het ziekenhuis voor hulp.

 

We are now busy laying the next drip irrigation so that we can also produce a crop in the dry season. The weather is changing, my new word in Tonga is ‘impeo’- it is cold. Never thought I would need it. But we will probably never see frost, thus it is possible to do a good winter crop. We are also continuously working on getting more water, more effectively. Our electric system also had a boost thanks to a special donation, thus we will probably soon have a fridge, and even a freezer! This will make it possible to keep our vegetables for longer time.

Ondertussen zijn we verder gegaan met de werkzaamheden op het land . We besloten dit in geloof te doen.

 De mais is geoogst. De oogst was ongeveer 250 kg waar we als we de volle oogst zouden hebben een 800kg van het stukje land kunnen krijgen. Een deel is echter voortijdig geoogst door de termieten die vocht nodig hadden en dan de stengels doorgeknaagd hadden. En verder  de verschillende bemesting wat we hebben toegepast was er verschil in kolf grotes. Twee van de drie mensen waar ik dit project me samen heb gedoen hebben de verschillen gezien. Deze verschillen hebben we gediscusieerd wat ons meer inzichten geven om een betere oogst te kunnen krijgen.

                                                                    The new drip irrigation

Carl will also soon start working on the chicken house. This is something we held back on since we were not sure of the outcome of the whole dispute. But now we will start building. I can not wait to start fetching fresh eggs in the morning!

Verder hopen we nu met een kippenhok te starten. We gebruiken hiervoor een deel van oude fundaties van oude klaslokalen. Op dit moment dus nog erg bezig met de opbouw van de plek. We hebben onder andere een zegen ontvangen voor een groter solar systeem. We hopen dat we nu de juiste instaltatie hebben, en dat we onze koelkast dagelijks kunnen gebruiken plus een diepvries dat een groot aantal ritten naar het dorp toe zal schelen.

 

The chicken house will be built on an old foundation

 

Further more, this whole drama of cause has a spiritual side. Are we annoying the enemy? Seems so. Great. But will you please not forget to pray for us. We do need it daily.

We have also been blessed by all this to have a lot of meaningful conversations. A lot of people came to encourage us, and even the most unexpected people spoke up at the meetings in our favour. We pray that God will get the glory in all this! And we pray that we can continue to build on the foundations that have now been laid. I wrote last time about the building of bridges. This last month has seen a lot of bridges being build, and that is great. 

Especially on the medical side, we are seeing more and more opportunities to serve. One more comical example was our first soccer match (I wrote a blog about the poles). I had to bite my mouth to not laugh sometimes. The girls sing the funniest songs, and halfway through the game the referee threw down his whistle and said they must find themselves a new referee, he quits. Anyway, I turned into the medical team just before the end of the game, and our village was left with two men in casts by the next day. But don’t worry, they are tough down here. The one was back behind his oxen plowing by the next week;)  

                                                           The soccer field on our ground

So, we greet you in the Name of our Lord Jesus Christ, and together thank Him that His grace is enough, every single day.

Aan alles komt een eind. Zo aan deze nieuwsbrief. Dank voor alle ondersteuning op welke manier dan ook. Blijf voor ons bidden dat we een licht mogen wezen.

 

Zegen en groeten in de Naam van onze Heere Jezus Christus en samen kunnen we Hem danken dat Zijn genade genoeg is, elke dag