"But as for me and my household, we will serve the Lord." (Joshua 24:15b)

zondag 7 juli 2019

Nieuwsbrief Juli 2019



Psalm 84:6 Gezegend zijn zij wiens kracht in U is, wiens hart is gericht op ‘pelgrimage’ (letterlijke vertaling van Engelse bijbeltekst, uit NIV)

Ik kan me nog steeds herinneren dat ik me op een dag in een klein geloofsgroepje op Mercy Ships bewust werd van dit vers, en het maakte me aan het huilen. “Hearts set on pilgrimage” verwijst naar ons allemaal terwijl we door het leven wandelen op onze weg naar de eindbestemming: aankomst in Gods Koninkrijk, maar die dag sloeg het bij mij in als een bom. Het was alsof ik wist dat altijd iets van deze rusteloosheid in mijn bloed zou zijn. Dat het gevoel me ergens definitief te vestigen nog jaren zou duren. En zo is het. Onze kracht lag altijd in de ontwikkeling van verschillende projecten. Carl is getalenteerd in het opsporen van een probleemgebied, en het zoeken naar een oplossing. We hebben geprobeerd ons best te doen om deel te zijn van de puzzel van de ontwikkeling van de projecten waar we tot toe bij betrokken zijn geweest. We zijn opnieuw op dat punt gekomen: ons deel is gedaan. Het is altijd de gedachte geweest: we zijn hier om te ontwikkelen en te trainen, en daarna zullen onze Zambische broeders overnemen. Hope Builders Ministries als organisatie gelooft in het gebruiken van de kracht van de lokale christenen – hen steunen, bemoedigen en zo nodig trainen, zodat ze sterk genoeg gemaakt zijn om hun eigen mensen in hun eigen huizen met hun eigen taal te bereiken. Hopelijk hebben wij hen nu een middel gegeven om hun eigen mensen te zegenen. Maar we zien er naar uit dat ze zo meer doen, in plaats van ons.

Zoals vorige maand genoemd, bidden we nog steeds voor iemand die het leiderschap over komt nemen. We wachten nog steeds, wilt u alstublieft met ons bidden?
Zelf hebben we de kruispunten bereikt. Het is tijd voor ons om te vertrekken – anders blijven we een ongezonde afhankelijkheid creëeren. Er kwam een mogelijkheid van onverwachte zijde. Mijn zus en haar man in Amerika hebben een kleine boerderij geërfd, en zullen moeten goochelen/spelen met de bedrijfsvoering van de boerderij met een internationale import-export business. Ze hebben ons gevraagd om hen te komen helpen, en de dagelijkse bedrijfsvoering van de boerderij te doen. De timing was perfect, en we hebben de beslissing genomen om te gaan kijken. Er zullen vele, vele obstakels overwonnen moeten worden voor alles in werking is, maar we zijn het proces gestart. Tot nu toe lijken dingen op hun plek te vallen. We hebben daarom besloten in september niet op vakantie te gaan, maar om in januari op verlof te gaan en dan vanaf daar te beslissen.


Het is vooral voor mij (Ilne) een emotionele storm geweest. We houden van Zambia, en zijn erg gelukkig hier. Het is de plek waar we langer zijn geweest dan waar dan ook, en het is ‘thuis’ geworden. Maar het is tijd om deze wortels uit te trekken en verder te gaan op pelgrimstocht, vol van het Geloof dat God de weg zal banen.


1 Thess. 4: 11-12 … maak het je ambitie om een rustig leven te leiden. Behartig uw eigen zaken en werk met uw handen, zoals we u vertelden, zodat uw dagelijks leven het respect mag winnen van buitenstaanders en zo dat u niet afhankelijk van iemand zult zijn. (dit is deel van ons antwoord voor de nieuwe periode).

We zullen de rest van onze tijd hier in Zambia zo gebruiken dat we er zeker van zijn dat we 'a place of Springs' achterlaten.

Psalm 84:6-7 “Gezegend zijn zij wiens kracht is in U, wiens hart is gericht op ‘pelgrimage’. Als zij het dal van Baka doorgaan, zullen ze het een plaats van Fonteinen maken.” (letterlijke vertaling van Engelse bijbeltekst uit NIV).
Ons oude huis moet overgeschilderd worden in afwachting van de nieuwe Zambische pastor die het over zal nemen. Het huis waar me we nu in wonen heeft nog een final touche nodig om een zegen te worden voor de missionarissen van wie het is en hopelijk door hen voor vele anderen. Ook in onze kerk moet nog wat werk gedaan worden om onze grotere gemeenschap te dienen (het gebouw is een publieke ontmoetingsplaats). Dus we hopen goed te eindigen en een plek achter te laten die voor velen tot verkwikking zal zijn.
 Carl maakt een mobiele biblioteek voor onse kerk.
Als ik mijn brief doorlees, lijkt het allemaal over ons te gaan. Maar alsjeblieft niet, ieder kleine beetje waar we voor lezen is om de Glorie te brengen aan Wie het toekomt:

Psalm 115:1 Niet aan ons, Heere, niet aan ons maar aan Uw naam zij te glorie, vanwege uw Liefde en Trouw.

Newsletter July 2019


Psalm 84:5 Blessed are those whose strength is in you, whose heart is set on pilgrimage…

I can still remember becoming aware of this verse one day in a small devotions group on Mercy Ships, and it made me cry. “Hearts set on pilgrimage” refers to all of us as we wander through life on our way to our final destination of arrival in God’s Kingdom, but that day those words struck a chord in me. It was as though I knew there would always be this restless something in my blood. That the feeling of finally settling somewhere would allude me for years to come. And so it has. Our strength has always been in the development of different projects. Carl is talented at identifying a problem area, and looking for a solution. And we have attempted to do our best at being this part of the puzzle in the development of the projects we have been involved with so far. We have come to that point again- our part has been done. It has always been the idea: we were to develop and train, and then our Zambian brothers would take over. Hope Builders Ministries as ministry believe in using the strength of the local Christians- support them, encourage them, and train them if necessary, so that they are empowered to reach their own people in their own homes with their own language. Hopefully we can now provide them with a tool to bless their own people. But we would like to see them do so more, instead of us.

As mentioned last month, we are still praying for someone to come take over the leadership. We are still waiting, please pray with us.

For ourselves though, we have reached the crossroads. It is time for us to leave- otherwise we keep creating an unhealthy dependency. An option came from an unexpected side. My sister and her husband in the States have inherited a small farm, and are having to juggle the management of the farm with an international import/export business. They have asked us to come help, and do the day to day management of the farm. The timing was perfect, and we’ve made the decision to go have a look. There are many many obstacles to overcome before it all is in place, but we have started the process. So far, things have seem to fall in place. We have therefore decided to not go on holiday in September, but go on furlough in January, and then decide from there.  


It has been an emotional storm for me, specifically. We love Zambia, and are very happy here. It has been the longest we have been anywhere, and it became home. But it is time to pull up those roots, and continue on the pilgrimage, full of Faith that God leads the way.

We will spend the remainder of our time here in Zambia making sure we leave behind us, “a place of springs”.

Psalm 84:5-6

Carl is doing a lot of work at church, this is the mobile library he built.
Our old house needs to be painted out in anticipation of the new Zambian pastor coming to take over. The house we currently live in needs the final touches to become a blessing to the missionaries it belongs to and hopefully through them to many others. And also our church need some work done to serve our larger community (the building is a public meeting place). So, hoping to end of well and leave behind us a place of refreshment for many.
As I read through my letter, it seems to be all about us. Please, it is not, every little bit of what we live for is to bring Glory to where it is due:
Psalm 115:1 Not to us, Lord, not to us but to your name be the glory, because of your love and faithfulness.