Children/ kinderen

A few pictures for the grandparents/ enkele foto's voor oma:

Angels/ engeltjes

 

+

mud/modder

=

big mess/ grote gemors

 

(Simon's first sentence: I'm messing. Simon's eerste zin: Ik mors)

 

But sometimes they are true angels/ Zoms zijn ze wel echt engeltjes:

 

Sleeping baby /slapende baby

We have forgotten how much a growing baby sleeps. How I wish my human babies slept so easily;)

Wij hebben vergeten hoeveel een baby slaapten. Ik wensen dat enige van mijn mensen kinderen zo maklijk kon slapen.

Nieuwsbrief Februarie 2014/ Newsletter February 2014

Wow, 10 years. 10 years? Well, on 29 December 2003 I left for Sierra Leone. The plan was 11 months in Africa. But who knows God’s ways? 10 years in Africa. 10 years of serving God in so many different places. 10 years of seeing His provision so many times over. I think it is time for me to read all my newsletter again to be reminded of all the times God was visibly present in my circumstances. Thank you Lord, You are Great and Good. It has cost me something, but I have received so much more:

“I tell you the truth, “ Jesus replied “no one who has left home or brother or sister or mother or father or children or fields for me and the gospel will fail to receive a hundred times as much in this present age…” (Mark 10:29-30)

One of the highlights of cause was a wife and three children, but also hundreds of brothers and sisters in Christ. What a privilege to serve God, many times under the poor, the orphan, the sick, the broken.

 

If I was able to be at least of some help, it is because of folded hands, open pockets, unexpected gifts, right words at the right time, from so many people around the globe. Thank you, Lord, for all of these people.

I smile if I look at one of our monthly gifts on our bank statement- it still says: ‘For Carl, on the Anastasis.’ The Anastasis has long been melted in India, but with these and many other helpers, the work could go on for the last ten years. It is not that it is always easy, or has always been easy, but the reward has been worth it all. It is not always that we are even able to see the fruit of our labour. Some seed takes longer to germinate, and some seed have been watered by others. In my own life the seed was planted when I was a small boy, but only brought forth fruit when I was almost 27. All in God’s time!

I have placed on the webblog a selection of pictures to take you through those 10 years. To you who have walked the road with us, it might be old news, but to our newer friends there are some interesting photo’s (of a much younger Carl). Please visit www.mercy4africa.blogspot.com

Maar waar ik zoveel mocht zijn als een helpende hand dat was alleen mogelijlk door gevouwen handen, financiele steun, praktische goederen, een bemoediging,  door mensen wereld wijd. Dank U Heere hoe u mensen op verschillende manieren gebruikt.

Ik moet altijd nog glimlachen als ik een van de maandelijkse giften zie met de beschrijving: Voor Carl op de Anastasis. Het staal van de Anastasis is allang omgesmolten tot iets in India. Maar dankzij zoveel trouwe medewerkers heeft Gods werk tien jaar handen gehad om barmhartigheid kunnen betonen.

Het romantische deel is er wel af naar 10 jaar en het was zeker niet altijd gemakkelijk maar het mooie overtreft dat meer als ruimschoots.

Of het vrucht gedragen heeft weet ik niet. Sommige zaadjes nemen langer de tijd als anderen en soms zijn het anderen die het bewateren. Maar God geeft de groei op Zijn tijd. Waar het evangelie in mijn kinderjaren werd geplant begon het niet eerder vrucht te dragen dan na mijn 27^ste jaar of zo. Alles op Zijn tijd!

 

 

Just before we move on to the present we would just like to make mention of the fact that in the last month, one of our most faithful supporters passed away. Their family has supported first Carl and later us, since 2005. I am not going to mention his name, for privacy reason. But hope his wife and children are aware of our sympathy and prayers. He did not let one single newsletter go by without writing us a small note of encouragement. We are going to miss him, not nearly as much as his family, but our lives will miss a spark every month. We praise God for the Hope we can have in Him that this is not the end.

 

 

Ook willen we een getrouwe medewerker gedenken die onlangs is overleden. Altijd een van de eersten om een hart onder de riem te steken na een nieuwsbrief, al vele jaren lang. We wensen de nabestaanden Gods vrede en bemoediging toe, wetend dat hij naar een Euwige huis is gegaan.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

And so the new year has started in Zambia. The rain has changed the dry land into a green oasis, We had good rainfall. Our test fields of maize using conservation farming has shown the potential of the land if you plant ON TIME and feed your plants well. The differences are marked where we planted on time, gave fertilizer and made effort with weed control. Living between the small farmers they are able to see the difference, and we are able to see the normal standard. Two of the families we did the training with, will be given a larger piece of land next year- they will develop it, we provide the seed and fertilizer and share in the harvest. A win/win situation. They don’t work for us, they work with us. 

En zo zijn we het nieuwe jaar begonnen in Zambia. De regens hebben het land verandert in een groene oase al is het nog niet zoveel wat er gevallen is gemiddelt. De proefplotten met maize gebaseerd op een deel van behoudende agricultuur laten het potentiaal zien wat het land kan bieden door op TIJD te planten en goede voeding te geven. De verschillen zijn erg groot met op tijd planten, kunst mest en onkruidbeheer (al moet het betere nog komen als er meer organisch materiaal wordt toegevoed door de jaren). Het is een goede ervaring en door dat we midden tussen de boertjes (niet denigrerend) zitten zien  en horen we wat de standaarden zijn hier. Twee van de families waarmee we training volgen, hopen volgend jaar een groter stuk te gaan geven. Zij zullen ons land egaliseren en recht maken en wij zullen voor de kunstmest en zaad zorgen. Een win/win situatie.

 

We are now busy developing a piece of land to cultivate tomatoes and other vegetables. The development progresses as the finances are available. This is the best time of the year to work on the land since the ground is soft, because once the rains stop the ground will turn hard again.

In our own home we are still working to get our electric system working well. We have now received a inverter which finally makes it possible to run a small fridge, so we have to go to town less for fresh products. Now we have to enlarge our battery power again to be able to store enough power to run the fridge through out.

We have also been blessed with a little dog, you can see a photo on the blog as well (see under older posts). She is a pleasure, though every morning I have to go fish all our shoes from her basket;)

We have discovered that Zambia is a very expensive country to live in. Grocery prices are literally double that of South Africa. Once we are up and running we should be able to generate an income from the land, but it will take time. We are weekly baking bread and selling it, but the profit from that is very low. Thus, if you feel led to support us, please feel free.

Ilne's helpers- transport between baker-mom and ovenman-dad

We zijn nu bezig om een stuk grond recht te maken om tomaten en andere groentes te gaan verbouwen. De ontwikkeling gaat stukje voor stukje afhankelijk van financieen. Deze tijd van het jaar is de beste tijd om het land recht te maken omdat de grond zacht is. Want zodra de regens zijn opgehouden wordt de grond na verloop van tijd door de zon weer keihard.

Inmiddels zijn een aantal goederen uit zuid afrika overgekomen en nu kunnen we gebruik gaan maken van een koelkastje (afhankelijk van de zon sinds ons batterij systeem nog een beetje klein is).

Verder zijn we gezegend met een hondje. Haar naam is Shally (van Shalom). Een zwarte labrador/staffyshire. De kinderen zijn weg van hem.  Zie www.mercy4africa.blogspot.com

We zijn er inmiddels achtergekomen dat Zambia een duur land is. De prijzen zijn het dubbele van die in Zuid Afrika. Om onze doelen te bereiken heeft zijn tijd nodig maar aan de andere kant is er de mogelijkheid om geld te genereren van de grond. Een van die mogelijkheden is om alle grond te egaliseren nu de grond nog vochtig zodat daar volgend jaar mais op geplant kan worden en andere gewassen. Ook moet een afrastering komen. Als er iemand nog een oude sok  in huis heeft liggen en een gift wil geven of een rentevrije lening wil verstrekken  met een paar jaar afbetaaltijd. Voel je meer als welkom.

 

 

Our goals here are:

1.       Training in conservation farming to the pastors being trained by Hope Builders Ministries Zambia- so that these pastors can lend a helping hand to their communities, and especially the vulnerable, all over Zambia.

2.       Training to the community around us, to try and break the circle of poverty (for instance by producing more per hectare).

3.       To develop the land as training facility for agriculture and other technics.

4.       To provide housing for widows and orphans, so that they can live independently.

5.       Production of vegetables, fruit, meat as income for Hope Builders Ministries and ourselves.

Thank you very much for 10 years

 

Onze doelen hier zijn

1.       Training in behoudende landbouw te geven aan pastors die samenwerken met Hope Builders Ministries Zambia, zodat deze pastors beter hulp kunnen verlenen aan behoeftigen binnen hun gemeenschap.

2.       Training te geven aan de gemeenschap rondom ons om mensen uit de armoede circel proberen te halen als zij dat willen (d.m.v betere productie per hectare wat gemakkelijk haalbaar is).

3.       De gegeven grond te ontwikkelen als training facilitie voor landbouw en technieken.

4.       Behuizing te kunnen bieden aan weduwen en weeskinderen zodat zij voor zichzelf kunnen zorgen en  zelfstandig  kunnen leven.

5.       Produceren van groentes, fruit, vlees voor financiele onafhankelijkheid van de organisatie voor dit project en gedeeltelijk ons zelf.

Hartelijk dank voor de laatste 10 jaar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10 jaar bediening foto's / 10 years of ministry. photo's

Dank aan God voor de laatste 10 jaar, dank aan alle mede werkers! Een foto galerie van sommige ervaringen door de jaren zoveel mogelijk in volgorde.

Thank the Lord for 10 years, thank you for all those who walked this road with us! This is a photo gallery of some experiences over the last ten years, in order where possible.

De Anastasis op volle zee. God leide mij naar dit schip, met een mondvol engels. Wat een 11 maanden lange reis zou zijn werd het een aantal jaren. Beginnend als een renovatie medewerker.

The Anastasis at sea. God lead me to the ship with just a handful of English words. What started out as 11 months, turned into several years. I started as renovation worker.

Dit schip uit 1953 had zijn charmes, Als voormalig cruise/vrachtschip was het het tweede schip voor mercy ships. samen met 350 andere mensen uit soms meer als 40 verschillende landen was een wereldwijde  ervaring.

The ship was built in 1953. As former cruise/cargo ship this was Mercy Ships second ship. Together with 350 people, from up to 40 countries, it was a worldwide experience.

In het Afrikaans zeggen ze je rijdt met een schip op de zee. Wie van jullie heeft wel eens met een 16000pk sterk iets gereden? Hier een foto van de machine kamer met twee reusachtige motoren van 8000 pk elk. zo' 10/12 meter lang en 6 meter hoog. Inmiddels is het schip in India ontmantelt.

This is a photo of the engine room with two huge engins of 8000hp each, 10-12meters long en 6 meters high. Meanwhile the ship has been dismantled in India.  

 

 

Het eerste land waar ik aankwam was Siera Leone. Op een van de zaterdagse bedieningen ben ik naar een kinder hospital geweest waar dit jochie lag met erge brandwonden. Een veel voorkomend verschijnsel in afrika door de open kookvuurtjes. In de eerste jaren dat ik op het schip werkte heb ik vaak zaterdags naar zulke bedieningen geweest.

 

 

My first country of entry was Sierra Leone. On a Saturday morning I went to a children's hospital where this boy with burn wounds were laying. It is something often seen in Africa because of the open fires. In my first years on ship I often took part in the Saturday morning ministry.

 

 

Na Sierra Leone gingen we naar Liberia. De aankomst van het schip is altijd een hele gebeurtenis met vele mensen op de kade. Vaak zingend en muziekmakend. Altijd een hartelijk welkom. Dit was de eerste keer dat Mercy Ships in Liberia kwam. Net uit de burgeroorlog. De nood was erg groot.

After Sierra Leone, it was Liberia. The arrival of the ship was always a happening with many people awaiting the ship. This was the first time the ship came to Liberia, just after the civil war, the needs were many.

 

                                     
Je wordt aangemoedigt om locale kerken te bezoeken in de landen waar je kom. In Liberia leide God mij naar deze kerk. Met een special reden. Namelijk om hun te helpen met de renovatie van de kerk. D.m.v. een steentje bijdragen aktie toendertijd was het mogelijk om de verrotte bamboostokken om te wisselen met stenen. Ik heb nog steeds goede contacten met deze kerk.

When arriving in a new country, you are encouraged to visit the local church on Sunday morning. In Liberia God lead me to this church, for a special reason- to renovate the church. With help of a fundraiser in Holland, it was possible to exchange the bamboo sticks for bricks. I still have good contact with this church.


                                     

                                     
Op ontdekkings reis in Liberia: Onder dit schamele bruggetje zat wel een 5 meter diep gat. Het ging echter goed. Ik had het geluk om bijna direct een scheepschaffeur te worden wat betekent dat je in de auto's mag rijden. Dan had je het voordeel dat je er eens tussen uit kunt komen.

Discovering in Liberia. Under this little bridge there is probably a 5m drop. It went well. I almost immediately became a ships driver, which gave me the privilege to be able to leave the ship when possible.  

                                     
Hierna gingen we naar benin. Mijn goede vriend Gertjan kreeg de eer om het ship te sturen. Helaas door foute beslissingen van de loods lande hij het schip op de kade (niet zijn fout maar de loods). Het was voor mij een redelijke traumatische  gebeurtenis om te aanschouwen. Op een 20 cm na hadden we ook nog een ander schip geramd.

Then on to Benin. My good friend, Gert-Jan, was given the privilege to steer the ship. But through a fault of the pilot the ship landed on the dock and with 20cm to spare almost into another ship. A very traumatic experience for me. 


                                     
Een van de belangerijkste dagen in de bediening van Mercy Ships is de "screening day." De dag waarop mensen worden uitgenodigt voor vooronderzoeken of ze geholpen kunnen worden. Daar komen duizenden mensen op af. Heel de bemanning helpt op een of andere manier.
 
One of the most important days for Mercy Ships, is the Screening Day- where people are examined to see if they can be helped. Many people arrive, and almost everyone help in some way or other. 

Naast het werk aan boord is er ook tijd voor ontspanning. Hier waren we op een safari in Benin. Die dag hebben we drie keer genade gekregen. We zaten in een auto achter de gids die op pad naar het reservaat verschrikkelik hard reed. Wij volgden in zijn stof en op een gegeven moment vlogen we door de lucht met de landrover toen we een bruggetje over gingen. Het ging net goed. Iets later in het park werden we aangevallen door een groep olifanten, en later op de dag viel de gids in slaap en reed met zijn auto in de sloot terwijl de mensen op het dak zaten. God zij dank voor zijn bescherming.

Besides work, there is also time for relaxing. Here we were on safari in Benin. Three times this day we were blessed by grace. We were driving in a vehicle behind the guide who was driving very fast. We were following his dust trail, when suddenly we flew through the air trying to cross a bridge. A little while later we were attacked by a group of elephants and later the day the guide fell in sleep while driving. Drove into a ditch with people sitting on the roof of the car. We thank God for His protection. 

 

                                               
                                               
Een middag naar kokosnoten boerderij. Gelegen in een moeras gebied, het varen ging redelijk goed maar om een palm boom te beklimmen met twee touwen is een ander iets.

One afternoon in a coconut farm in a swamp. Steering the boat went well, but climbing a tree with two ropes was something else. 


Tussen de landen door moest het schip altijd naar het droogdok. Dat gebeurde vaak in Tenerife maar ook in engeland en Nederland. Hier nog stand onder de enorme schroeven van de anastasis. Zeker zo'n 4 meter in doorsnee, gemaakt van koper.

Between countries the ship had to go into dry dock.This often happened in Tenerife but sometimes also in England or Holland. Here I am under the huge propeller of the Anastasis- 4m in diameter and made of copper. 

Dit schip lag vele jaren in de haven van Monrovia. Bij het laden is hij gekapseized en een aantal mensen is daar bij omgekomen. In een ander deel van de haven was een laadconstructie voor ijzererts. Door de oorlog was alles stil komen te liggen. Door de jaren heen dat Mercy Ships in Liberia was is deze constructive bijna geheel gestolen. Met een beitel en hamer en netten vol piepschuim werd er elke keer een deel van afgehaald waarna het in het water viel, daarom hadden ze er piepschuim aan gebonden zodat het bleef drijven.

This ship was laying in the habour of Monrovia for years. While loading it, it capsized, and a few people were killed. In another part of the habour was an old iron construction for loading of iron oar. Because of the war, it wasn't being used. In the years Mercy Ships was there, the construction was all but completely stolen, bit by bit. With hammer and chistle they dismantled it piece by piece, and then tied polystyrene to it so it would not sink.   

Na tussendoor naar Zuid afrika zijn geweest om een disciple training cursus te volgen met jeugd met een opdracht, ben ik na de tijd weer naar Mercy Ships gegaan. Mijn grootste motivatie was natuurlijk Ilne die ik in Z.A heb leren kennen en die voor twee jaar bij Mercy Ships ging werken als verpleegster.  Ik kreeg een baan aan boord om een uitreik voor Mercy Ship studenten aan boord voor te bereiden. Dat was naar Ghana. Later heb ik de studenten begeleidt in Ghana.

 After seventeen months I left to go to South Africa to do a disciple ship training school with YWAM, and afterwards returned to Mercy Ships. My biggest reason was Ilne, whom I met in South Africa and was going to the ship for two years as nurse. I was given a job on board to prepare an outreach in Ghana for a group of students. Then a accompanied the students to Ghana.

Daarna kreeg ik een baan bij ontwikkelings werk programma om waterputten te boren.

Een intersant werk maar niet gemakkelijk door een verkeerd soort boormachine.

Then a got a job in the development team to drill waterholes. Interesting work, but not easy when done with the wrong kind of drill.

 

Op het gras van president Jefferson huis in Amerika. Om twee weken voor ons trouwen voor het eerst mijn schoonouders te ontmoeten.

On the grass in front of Jefferson's house in Virginia, US. In America to meet my in-laws two weeks before our wedding. 

En toen weer teug naar Liberia na ons trouwen in Nederland. Om verder te gaan met waterputten maken. Ondanks 4x4 wil het nog wel eens gebeuren dat je vast komt te zitten in de bush.

After our wedding, back to Liberia, to continue with waterholes. Despite driving 4x4's, you could still get stuck in the mud. 

 

Daarna weer naar Liberia. Hier werden de putten weer met de hand gegraven. Niet het gemakkelijkste werk maar zo werd de locale bevolking meer betrokken.

 Here the waterholes were dug by hand. Not so easy but it did get the local people more involved. 

Daar arriveerde ook het nieuwe schip de Africa Mercy. Er brak een drukke tijd van verhuizen. Het nieuwe schip was total anders Net een echt ziekenhuis met alles recht en schoon en netjes waar de Anastasis sfeer had. De Africa Mercy was echter groter en efficienter.

Then arrived the new ship, the Africa Mercy. It was a very busy time of moving. The new ship was totally different. With a real hospital, clean and neat. Anastasis had the ambiance, but the Africa Mercy was bigger and more efficient. 

 

Een romantische ogenblik op de kade. De kade was naar het avondeten altijd de ontmoetingsplaats voor iedereen, kinderen sporters, vissers het was er meestal gezellig.

A romantic moment on the dock. After dinner, the dock was the place to be for all: children, sportsmen, fishermen, the happening place.

 

 

 

Een van de belangerijkste momenten in mijn leven:). In de kerk waar ik bij betrokken was werd ik gekozen tot father of the year. Het certificaat wat werd uitgereikt was echter voor mother of the year. Op die gelegendheid wordt je gedecoreerd met bloemen (plastic) en snoepjes. Het is meer een geld inzamelings actie. Op een andere gelegendheid was er de ontrafeling van een kado. Je moet dan wat geld betalen om een stukje papier van het kado te mogen afscheuren. Er zijn echter zo'n tien lagen en het gebeuren duurt uren voordat het kado volledig is uitgepakt. 

One of the most important moments of my life:).  In the church where I was involved, I was chosen as Father of the year. But the certificate was addressed to the Mother of the Year. I was decorated with plastic flowers and small sweets. It is more of a fundraiser. Another fundraiser was the 'unveiling of the gift'. You had to pay to tear off a little piece of paper from the gift, but the gift was wrapped about 10 times, and it takes hours to unveil the mystery gift. 

 

Een groep mensen van de kerk op bezoek op het schip. Voor velen een hele belevenis om zo'n groot schip te zien.

A group of people from the church came to see the ship, for many an experience.

 

 

 

En na Mercy Ships kwam ons eerste eigen project. Na God's leiding om een nieuw huis te bouwen voor weeskinderen begonnen we in de laatste tijd bij Mercy Ships aan de voorbereiding. We hebben eerst een huisje voor ons zelf gebouwd waar we in konden blijven. Samen met een aantal dutchies zijn we hier de fundering aan het uitgraven. Een project in geloof. Een vriend van ons had al een beetje geld gekregen om iets te doen. Door de twee jaar dat we aan het project werkten kwam er altijd geld binnen zonder er om te vragen.

Then after we finished with Mercy Ships we were lead by God to build a home for an existing orphanage. We started preparing for the project in our last time with Mercy Ships. Here a group of dutch guys, were building a small house for us to live in. A project of faith. A friend of ours had already started collecting money. Through the two years we were building there was always enough money. Praise God!

 

 

We hebben in total 3 huisjes gebouwd en een multifunctionele hal.

 

In total we build three small houses and a multifunctional hall.

Toen het tweede huisje klaar was kwamen de kinderen over van het oude weeshuis. We hebben geprobeerd om ze mee te laten werken wat vaak gebeurde.

When the second house was done, the children were moved over from the old house. We tried to let them help as much as possible, also to teach them the value of work, of skills etc.

In het eerste jaar hadden we de beschikking over deze driewieler. Het was nogal een gezicht om blanke mensen in zo'n karretje te zien rijden. De politie heeft ons vaak aangehouden.

Zijn laadvermogen was 10 zakken cement van 50 kilo.

In our first year we drove this little three wheeler. It was quite the sight to see white people coming down the road in our little vehicle. We were often stopped by the police. It could carry 10 bags of cement, 50kg each. 

 

Daarna kregen we de mogelijkheid om een oude landrover van mercy ships te kopen. Hij kwam met een verrasing. Er zat een slang onder de bestuurder stoel.

In the second year, we had the opportunity to buy a landrover from Mercy Ships. It came with an unexpected surprise, a snake under the front seat.

plus er moest heel wat werk aangebeuren. Het was een samengestelde landrover van liberiaanse scrap.

There was a lot to be done to it. It was held together by Liberian scrap.

                                            
De tropische regenbuien zijn onvergetelijk. Monrovia is met 6000mm per jaar de natste hoofdstad van afrika.

We will never forget the tropical storms. Monrovia is known as the wettest capital of Africa, with approximately 6000mm per year.

                                             
Door de vele regen zijn mijn benen vol met souvenirs doordat de wonden slecht herstellen. Overigen heb ik de gewoonte om alles te krabben en mijn bloed schijnt nogal aantrekkelijk te zijn.

Because of the wet weather my legs are full of souvenirs. I like to scratch, the insects like to bite, and the wet weather does not make for ideal healing.

                                  
Rashelle groeide in haar eerste jaar op in Liberia. We waren gezegend door een medewerker met deze goede muskieten tent. Ze had malaria gekregen zonder dat we het wisten, maar God heeft haar beschermd.

Rashelle spend her first year in Liberia. This was her little tent. Despite this she got malaria, but God kept her safe and truly healed her.


                                 

                                 
Onze trouwste vriend in Liberia. Secu, onze wacht hond. Hij heeft ons vaak wakker gemaakt voor onraad en als hij blafte dan was er ook altijd iets aan de hand. Een schrander diertje!
 
Our faithful friend, Secu, our watch dog. When he woke us with his barking, there was always reason. A clever animal.  

                                             .

Twee ander zegeningen, bush varkens, helaas een aantrekkings bron voor dieven. Ook om voedsel te krijgen was niet altijd even makkelijk.

We were blessed with these tow bush pigs- unfortunately the thieves liked them too. Trying to find food for them was not always easy.


                                         
Een aantal kinderen van het weeshuis die gepromoveerd waren naar een hogere level plus miss dixville publieke school. Een hele eer.

A few children from the orphanage were promoted to the next level, and one was crowned as Miss Dixville, an honour. 

 

                                             
                                         
De kinderen hadden de mogelijkheid om een eigen tuintje te hebben. Als ze het goed deden konden ze punten krijgen en daarvoor special schoolspullen kopen.
The children were given the opportunity to have a small own garden. If they did well they could earn points and get special things for school.

 

 

                                         

En dan Zuid Afrika. Project Goeie hoop, een opvang huis voor kinderen uit verschillende moeilijke situaties. Hier kunnen we tot "rust" komen na moeilijke tijden in Liberia. Geen zware verantwoording op het moment dat we kwamen waren er zo'n 11 kinderen toen we weg gingen 30. Onze taken bestonden uit verpleegkundige zorg, koken, onderhoud, boodschappenen en andere dingen.

And then South Africa. Project Goeie Hoop is a house of safety for children that needed safety due to different situation of difficulty. We could come to 'rest' after difficult times in Liberia. We did not have heavy responsibilities in the beginning, there were 11 children. This steadily grew to 30 children. Our tasks included nursing, cooking, maintenance, supplies and lots of other little things. 

Hier het oudste meisje van het huis op bezoek. Vaak ging ik op zaterdagen met ze wandelen en verscheidene keren wandelden we naar ons huis door het veld.

Here is the oldest girl, visiting us. Often I went to walk with the children on Saturday mornings. Often we walked through the field to our house.  

 

 

Een van jongetjes in het huis. Dit was in het begin, door de drie jaar heen dat we bij Goeie Hoop werkten hebben we veel kinderen zien veranderen positief.

This is one of the little boys when we came. He was 2 then. Through our three years at Goeie Hoop, we saw many children be changed for the good.

 

Ilne die een tekening inverfd gemaakt door een andere vrijwilligster. Zij heeft veel aan de decoring gewerkt en bekendmaking aan de kinderen van nieuwe werkers en vrijwilligers. Elk half jaar kwam er weer een nieuwe groep vrijwilligers.

Ilne, painting a picture that someone else drew. Part of her responsibilities were introducing the new volunteers to the new culture. There was a new group every 6 months.  

 

Een van Ilne's meest bezochte plekken. De kliniek in Gordons baai. Zij heeft daar vele uren doorgebracht met kinderen.

One of Ilne's 'favourite' placed, she spend many hours with children here.

Soms kwamen de kinderen even mee naar ons huis Rashelle heeft daar veel van genoten.

Then some of the children would join us at home. Something our children loved.

 

Met Finn naar een grote wijnplaats toe. Hij moest een project maken voor school. Onder ander een intervieuw doen over de wijnplaats. Een van vragen die hij stelde aan de man was: hoeveel publieke toiletten hebben jullie? De man keek wel verbaasd. Voor Finn was het blijkbaar een iets wat heel belangrijk was.

With one of the older boys, Carl went to a wine farm for a school project. One of the questions he asked the man he had to interview: how many public toilets do you have? The man looked surprise, but for some reason this boy found this important;) 

Ilne heeft een jaar voor alle kinderen een special koek gemaakt voor hun verjaarsdagen.

De kinderen hebben dit gewaardeert. Hier een voetbalveld voor een jongen van 8. Ik heb vaak pannekoeken gebakken en daar met kleurstoffen en schrijfkunst leuke dingen gedaan.

When it was one of the children's birthday: Ilne baked a cake, and if Carl was cooking, he made special coloured pancakes. 

 

 

De protea bloem. We zijn erg gezegend geweest om in Zuid Afrika te mogen verblijven vanwege het natuurschoon rondom ons. We hebben vaak gewandelt in de gebieden rondom ons.

The Protea flower. We were very blessed to live in the beautiful South Africa, and often went to hike in the area around us. 

 

De berg op in balans. De kinderen hebben ook altijd genoten van de tochten.

Up the mountain, in balance. The children also loved these excursions.

 

 

En langs de zee gezeten om naar de walvissen te kijken.

And then sitting next to the sea watching the whales.

 

 

                                      

 

 

 Een laatste foto van de kinderen bij Goeie Hoop toen we afscheid namen.

Our last photo as we said good bye to Goeie Hoop.

And now: Zambia

We danken de Heere voor elke mogelijkheid om te dienen,voor elk moment van genade wanneer we het nodig hadden, voor elke perzoon die onze armen omhoog heeft gehouden. Aan God alle Eer! 

 

 We praise the Lord, for every opportunity to serve, for every moment of grace we were so desperately dependent on, for every person who have kept our arms up high. To God all the glory!!!!!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Thank the Lord for 10 years, thank you for all those who walked this road with us! This is a photo gallery of some experiences over the last ten years, in order where possible.