“For God
did not give us a spirit of timidity (fear), but a spirit of power, of love and
of self-discipline.” (2 Tim 1:7)
I’ve
been reminded of this verse so often the last while. And then I ask myself, do
I still have the passion, the strength to go the extra mile or do I listen to
fear. I’m not sure every day, as each day gets filled with the little details
of humans. Monotonous and unexciting. Can I be faithful and focused? We’ve been
asking ourselves lately, why did God bring us here? For what specific reason?
Because we want to keep focusing there, and not get side tracked, but truth be
told, it’s not always easy. Meanwhile we try to be faithful.
Carl is
working very hard at the moment. He is busy with: road works, running a shop,
expanding our chicken colony, building a storage, fixing broken pumps,
generators, and whatever else ceases, growing sunflowers, bathrooms, a warm
water systems, preparing land for next season, building another chicken house,
setting up new businesses and a multitude of other little things. The people
around us are farmers, they’ve never laid a tile, or plastered. So, Carl has to
have his hands and eyes everywhere. Honestly, he passes out at night. Crack of
dawn, the voices come from outside.
“Want God heft ons niet gegeven een geest
van vreesachtigheid maar van kracht liefde en bezonnenheid.” (2 Tim 1:7)
Ik ben de laatste tijd regelmatig herinnert
aan dit vers, Dan vraag ik mezelf af, heb ik nog steeds passie, kracht om een
extra kilometer te gaan of luister ik naar de geest van angst. Ik weet het niet
altijd zeker, als elke dag komt met menselijke problemen, eenzijdig en niets
opwindend. Kan ik getrouw blijven en gefocust? We hebben ons de laatste tijd afgevraagd,
“waarom heeft God ons hier gebracht”? voor welke specifieke reden. We willen gefocust
blijven, en niet afgeleid worden, maar om de waarheid te zeggen, dat is niet
altijd makkelijk. Toch proberen
we getrouw blijven
Carl werkt hard, o.a. weg reparaties, het
bouwen van een mais opslag ruimte, repareren van een diverse dingen die
allemaal tegelijk kapot gingen., een badkamer voor gasten, een extra kippenhok,
een warmwater stelsel, land schoonmaken voor volgend jaar, proberen om geld te
genereren met andere zakelijkheden. Dat hij zoveel doet heeft te maken dat er
rondom niet veel mensen met zijn die zulke kunnen. Het is niet de moeite waard
om mensen zulke dingen te leren want het zijn meer de “white man” dingen. Zo
aan het einde van de dag is klaas vaak niet nodig om in slaap te komen.
Some new chickens
Carl tiling
The new maize storage
Sunflower crop
That is
not to get sympathy, just the reality. And I think he actually really loves it.
He is free to help, to care, to talk, to try. And slowly we watch the project
becoming more and more profitable and beneficial to the people around. Hopefully
soon, we can turn away from here and also start with the helping of the
existing orphan and widow projects under the pastors involved with Hope
Builders Ministries, Zambia. We are getting closer and closer.
At the
same time, he is setting up for longer term help in the area around (with Nongo
Farms), so it is not that we want to forget our immediate community, just
expand a little wider.
Dit is niet gezegd om sympathie te krijgen,
net de realiteit en hij houd van wat hij doet. Hij is vrij om te helpen, te
zorgen, te praten, te proberen, en langzaam groeit het project in een meer
duurzaam zelfstandig iets wat ons de mogelijkheid geeft om andere plekken de
weduwe en wezen projecten te ondersteunen bij de lokale pastors die betrokken
zijn bij Hope Builders Ministeries
Op hetzelfde moment is hij bezig met het
Nongo Farms Project om de lokale gemeenschap helpen te ontwikkelen. Een van de
projecten is een gemeenschappelijke mais molen.
Op dit moment is een lokale smit daar mee bezig.
This
morning we were reminded of another verse:
“For our
struggle is not against flesh and blood, but against the rulers, against the
authorities, against the powers of this dark world and against the spiritual
forces of evil in the heavenly realms.” (Eph 6:12)
A close
friend came to confide in us that the people who practice witchcraft, which is
really strong in our area, have been trying to get a hold on us. We realized
that we’ve become lax in our putting on of our armour, picking up our weapons.
Because God has given us what we need: our helmet of salvation, our breastplate
of righteousness, our shield of faith, our belt of truth and our shoes of
willingness- our defence. But also our weapons: prayer and the Sword of Truth,
the Word of God.
We have
seen lots of attack around: really lots of things breaking down, our dog
getting really sick, our other dog being spit in the eye by a snake, false
doctrine going around, even our own health. But we were just reminded this
morning. Never give up, because we are on the winning team, not because of who
we are, but because of who our Father is.
I mentioned
health: I’m afraid I’m not as young as I use to be, so the pregnancy is
catching up with me. Small niggling problems have arose that had me in bed the
last few days. So frustrating as I watch Carl run! But the beauty that arose
from this situation: our children had to step up to the plate. It is such a
proud moment for a parent, to see your children answer the challenges of life.
Deze morgen warden we herinnert aan een ander vers.
Ook voor onze gezondheid hebben we God nodig als ik
een lage bloedwaarde heb op dit moment. Als wel andere problemen, gelukkig dat
de kinderen opgroeien en een handje mee kunnen helpen soms. Toch vragen we voor
dit gebed special ook voor de lange reis die voorligt.
Deze morgen warden we herinnert aan een ander vers.
“Want wij hebben de strijd niet tegen vlees
en bloed , maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de machthebbers of deze wereld. van de
duisternis van dit tijdperk, tegen de boze geestelijkheden in de lucht..” (Efe
6:12)
Een nabije vriend vertelde ons
vertrouwelijk dat mensen die hekserij beoefenen proberen om ons te raken. We
realiseren dat we gemakzuchtig zijn geworden in het aantrekken van onze
wapenuitrusting en oppakken van onze wapens. Maar we hebben de helm van
zaligheid, en de borstplaat van gerechtigheid en het schild van geloof, en de
gordel van de waarheid en de schoenen van bereidheid van het evangelie nodig
voor onze defensie, als wel de wapens van de aanval gebed en het zwaard van de
waarheid. Het woord van
God.
We hebben verschillende aanvallen gehad,
een van de honden die erg ziek was en een ander die door een slang gespuugd was
in zijn oog, valse leer, en ook onze eigen gezondheid en verschillende dingen
die allemaal in een korte tijd kapot gingen. Maar we zijn in het winnende team
en we moeten niet opgeven want we weten wie onze Vader.
Cutting the chickens wings
Children
teach us so much of the way God looks at us. I am sure He smiles when we stop
feeling sorry for ourselves, and face the challenges of life, with a smile.
“Excellence
is the result of caring more than others think is wise
Risking more than others think is safe
Dreaming more than others think is practical, and
Expecting more than others think is possible.” (Kris Valloton)
We serve
a God that gives us compassion, guts, dreams and expectations. The question is:
WHAT IS OUR RESPONSE?
